سیره علوی و سلوک ولایی

نویسنده: صدیقه یگانه

ناشر: ابصار

“…علی(ع) مشک را از بیوه زن گرفت و او را یاری کرد.از طرز معیشت زن سوال کرد. آن زن که علی (ع) را نمیشناخت گفت: شوهرم از جانب علی(ع) با ماموریت جنگی رفت و به شهادت رسید و من برای تهیه معاش خود و فرزندانم به خدمتگزاری در خانه ی مردم مشغولم.

علی(ع) تمام شب را با ناراحتی سپری کرد. صبح با سبدی از آرد و خرما به خانه ی زن رفت. زن آن را گرفت و تشکر کرد و گفت: خدا میان من و علی(ع) حکم کند که فرزندان یتیم و بی غذا مانده اند! حضرت علی(ع) سکوت کرد و وارد خانه شد و گفت: من برای خدمت به تو و کسب ثواب حاضر هستم. من کودکان تو رانگه می دارم و تو نان بپز.

علی(ع) کودکان یتیم را روی زانوی خود نشاند  و در حالی که اشک از چشمانش فرو میریخت، خرما در دهان بچه ها می گذاشت و می فرمود: “ای بچه های من، اگر علی نتوانسته است به کار شما برسد، او را حلال کنید که او تعمدی نداشته است. …”

بخشی از کتاب سیره ی علوی و سلوک ولایی نوشته ی خانم “صدیقه یگانه”

برای عید غدیر پیشنهاد می شود